مردى نزد امام حسین علیه السلام آمد و از او مالى خواست.
حضرت فرمود: «درخواست مال، روا نیست، مگر براى پرداخت هزینه‌اى بسیار یا فقرى به خاک نشاننده یا تأدیه تعهدى ناگزیر [چون دیه و غرامت وکفالت]».
آن مرد گفت: من جز براى [پرداخت] یکى از اینها نیامده ام. پس امام فرمود که صد دینار بدو دهند.
أتاهُ رَجُلٌ فَسَألَهُ فَقالَ علیه السلام: إن المَسألَةَ لاتَصلُحُ إلا فی غُرمٍ فادِحٍ أو فَقرٍ مُدقِعٍ أو حمَالةٍ مُفظِعَةٍ فَقالَ الرجُلُ : ما جِئتُ إلا فی إحدایهُن فَأمَرَ لَهُ بِمِاَئةِ دینارٍ؛
