امام علىبنالحسین علیهالسلام: راحتى و آسایش در دنیا و براى اهل دنیا وجود ندارد، راحتى و آسایش تنها در بهشت است، و براى اهل بهشت!
رنج و تعب در دنیا آفریده شده، و براى اهل دنیا، و (به همین دلیل) هر کسى پیمانه اى از آن به دست مى آورد دو برابر آن حرص نصیب او مىشود.
و کسانى که از دنیا بیشتر دارند فقیرترند! زیرا محتاج دیگران در حفظ اموال خویشند، و به وسائل و ادوات زیادى براى حفظ آن نیازمندند، بنابراین در ثروت دنیا راحتى نیز وجود ندارد.
الراحه لم
تخلق فى الدنیا و لا لاهل الدنیا، انما خلقت الراحه فى الجنه و لاهل الجنه، و التعب
و النصب خلقا فى الدنیا، و لاهل الدنیا، و ما اعطى احد منها جفنه الا اعطى من الحرص
مثلیها، و من اصاب من الدنیا اکثر،
کان فیها اشد فقرا لانه یفتقر الى الناس فى حفظ
امواله ، و تفتقر الى کل آله من آلات الدنیا، فلیس فى غنى الدنیا
الراحه!
پینوشت: «بحارالانوار ج ۷۰ ص ۹۲»