سخن امام علی (ع) در مورد: 9 کاری که از زشت، زشت تر است

سخن امام علی (ع) در مورد: 9 کاری که از زشت، زشت تر است

امام علی (ع) در حدیثی 9 کار را زشت‌تر از زشت دانسته اند. متن این حدیث از کتاب دعائم الاسلام منتشر می‌شود:

تِسْعَةُ أَشْیَاءَ قَبِیحَةٌ وَ هِیَ مِنْ تِسْعَةِ أَنْفُسٍ أَقْبَحُ مِنْهَا مِنْ غَیْرِهِمْ ضِیقُ الذَّرْعِ مِنَ الْمُلُوکِ وَ الْبُخْلُ مِنَ الْأَغْنِیَاءِ وَ سُرْعَةُ الْغَضَبِ مِنَ الْعُلَمَاءِ وَ الصِّبَا مِنَ الْکُهُولِ وَ الْقَطِیعَةُ مِنَ الرُّءُوسِ وَ الْکَذِبُ مِنَ الْقُضَاةِ وَ الزَّمَانَةُ مِنَ الْأَطِبَّاءِ وَ الْبَذَاءُ مِنَ النِّسَاءِ وَ الطَّیْشُ مِنْ ذَوِی السُّلْطَان‏

امام علی(ع) فرمودند: نُه چیز زشت است، اما از 9 گروه زشت‏ تر:

1- درماندگى و ناتوانى از دولتمردان؛

2- بخل از ثروتمندان؛

3- زود خشمى از دانشمندان؛

4- حرکات بچگانه از میانسالان؛

5- جدایى حاکمان از مردم؛

6- دروغ از قاضیان؛

7- بیمارى کهنه از پزشکان؛

8- بدزبانى از زنان

9- سختگیرى و ستمگرى از سلاطین است.

پینوشت: دعائم الإسلام ج 1، ص

حدیث امروز: یازده گناهی که نعمت ها را دگرگون و پشیمانی می آورند

حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السلام: گناهانى که باعث تغییر نعمت‌ها مى شوند، عبارتند از: ستم بر مردم، ترک نمودن عادت هاى کار خیر، تعطیل کردن نیکی به مردم، کفران نعمت و ترک شکر.

زیرا خداوند عزّوجلّ مى فرماید:«خداوند سرنوشت هیچ ملتى را تغییر نمى‌دهد، مگر این که خودشان تغییر روش دهند… »

گناهانی که باعث پشیمانی و ندامت است: ریختن خون انسانی که خداوند آن را حرام فرموده؛ حضرت حق در داستان قابیل که در مقام کشتن برادرش هابیل برآمد و از دفن وی عاجز ماند می فرماید: « پس از قتل از طایفه ی نادمین شد».
ترک صله ی رحم در زمان قدرت، ترک نماز تا وقت بگذرد، ترک وصیت، ترک رد مظالم، و منع کردن زکات تا وقت حضور مرگ و بسته شدن زبان.

متن حدیث:

ان الذنوب التی تغیر النعم: البغی علی الناس، و الزوال عن العاده فی الخیر واصطناع المعروف، وکفران النعم، وترک الشکر؛ قال الله تعالی: «ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم».

و الذنوب التی تورث الندم: قتل النفس التی حرم الله؛ قال الله فی قصه قابیل حین قتل اخاه فعجز عن دفنه: «فأصبح من النادمین»، و ترک صله الرحم حین یقدر، وترک الصلاه حتی یخرج وقتها، وترک الوصیه و رد المظالم، و منع الزکاه حتی یحضر الموت و ینغلق اللسان.

پینوشت: «معانی الاخبار، مرحوم صدوق ص 270-271»

آغاز هفته دولت

آغاز هفته دولت

از دوم تا هشتم شهریور ماه، هفته دولت نامگذاری شده است

آغاز هفته دولت

هفته دولت، هفته اقتدار و پیروزى دولتى است که حمایت و پشتیبانى میلیونها تن از ملت خود را همراه دارد. هفته دولت، هفته سپاس و قدردانى از دولتى است که هدفش اجراى حدود الهى و احکام آسمانى اسلام و ایجاد جامعه اى سرشار از عدالت، نظم و امنیت است. این هفته مبارک بر همه دولت مردانى که وجود خویش را وقف خدمت به اسلام و جامعه کرده اند، خجسته و فرخنده باد.

به مناسبت انفجار دفتر نخست وزیری در هشتم شهریور سال 1360 و شهادت دو یار دیرین امام (ره) و انقلاب و دو اسوه علم و تقوا، شهید محمد علی رجایی، رئیس جمهور و محمد جواد باهنر، نخست وزیر که نمونه ای از دولتمردان مردمی بودند و نیز به منظور آشنایی مردم با فعالیت ها و بیان اهداف و برنامه های آینده دولت، هفته ای به نام هفته دولت نامگذاری شده است که از دوم تا هشتم شهریور می باشد.

علت نامگذاری چنین هفته ای این است که دولت شهید رجایی، نخستین دولت مکتبی بود که در آن دوره بحرانی حداکثر تلاش و کوشش خود را برای خدمت به اهداف مقدس انقلاب، صادقانه اعمال کرد تا آن جا که جان خویش را بر سر آن نهادند. روحشان شاد

همراهى ملت با دولت و پشتیبانى آحاد مردم از آن، از عوامل ثبات دولت و اقتدار آن است و این رابطه، تا هنگامى که دولت یک دولت ارزشى و خدمت گزار باشد، پایدار خواهد بود.

امام خمینى (ره)؛ رهبر کبیر انقلاب، دورى مسؤولان ایران اسلامى را از رفاه و تجملات و ثروت ها، لطف الهى دانسته و مى فرماید:

" اگر یک حکومتى، ارزشهایش ارزشهاى انسانى، اخلاقى و اسلامى باشد (و) بخواهد خدمت به نوع خودش بکند و خودش را خدمت گزار بداند، قهراً ملت با اوست و قهراً یک قدرت خارجى نمیتواند او را تحت تاثیر قرار بدهد."

مولى الموحدین، امام على (ع) در قالب نامه اى به مالک اشتر، خطاب به همه دولت مردان اسلامى درباره تکبر و غرور ریاست چنین هشدار مى دهد:

"اگر با مقام و قدرتى که دارى، دچار تکبر و یا خود بزرگ بینى شدى، به بزرگى حکومت پروردگار که برتر از توست بنگر که تو را از آن سرکشى نجات مى دهد و تندروى تو را فرو مى نشاند و عقل و اندیشه ات را به جایگاه اصلى باز مى گرداند."

دوم شهریور هر سال آغاز هفته دولت است که روز پایانى آن سالروز شهادت محمد على رجایى؛ رئِس جمهور و محمد جواد باهنر؛ نخست وزیر وقت ایران در سال 1360 است.

شهیدان رجایى و باهنر تشکیل دهندگان نخستین دولت ایران پس از یکدست شدن جمهورى اسلامى ایران که پس از خروج دولتمردان عصر حکومت موقت و دولت ابوالحسن بنى صدر استقرار یافت. از این جهت دولت رجایى و باهنر آغاز عصر تازه جمهورى اسلامى بشمار میرود و شهادت آنها ضایعه اى است که دولت و مردم ایران هر سال به یاد آن در سوگ مى نشینند.

و اما هفته دولت، فرصتى است تا لختى تامل کنیم و به آن چه در گذر شتابزده زمان پنهان مانده، نظر افکنیم. باید رنج و تلاش مسوولان متعهد کشور را ارج نهیم، خدمت هاى نادیدنى دولت مردان خدمتگزار و صاحب منصبان درد آشنا را سپاس گوییم و به همه تلاش گران و زحمت کشان نظام جمهورى اسلامى خسته نباشید بگوییم.

حدیث امروز: دعا برای دیگران چه تاثیری در نجات از جهنم دارد؟

امام جعفر صادق علیه السلام از پدرش نقل مى‌نماید که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:

هیچ بنده‌ای نیست که برای مرد یا زن مؤمنی دعا کند، مگر این که خداوند از جانب هر مرد و زن مومنی که در گذشته بوده است یا در آینده تا روز قیامت می‌آید، مانند آنچه را که دعا کرده است، به او باز می‌گرداند.

و همانا دستور مى‌رسد که بنده‌اى را به جهنم ببرند، و در حالی که او را روی زمین میکشند که به جهنم ببرند مردان و زنان مؤمن مى‌گویند: پروردگارا این همان کسى است که براى ما دعا مى‌کرد. شفاعت ما را در مورد او بپذیر، خداوند نیز شفاعت انها را پذیرفته و او را از جهنم نجات مى‌یابد.

متن حدیث:

عن محمد بن حماد الحارفی [الحارثی عن أبیه عن أبی عبد الله ع قال قال رسول الله ص ما من عبد دعا للمؤمنین و المؤمنات إلا رد الله علیه مثل الذی دعا لهم من کل مؤمن و مؤمنة مضى من أول الدهر و هو آت إلى یوم القیامة و إن العبد لیؤمر به إلى النار یسحب فیقول المؤمنون و المؤمنات یا ربنا هذا الذی کان یدعو لنا فشفعنا فیه فیشفعهم الله فیه فینجو من النار؛

پینوشت: «کافی،جلد2،صفحه508- ثواب‌الاعمال و عقاب‌الاعمال صفحه347″

حدیث امروز: حجت خدا مردم را مى‏ شناسد ولى مردم او را نمی شناسند

امام جعفر صادق علیه‌السّلام از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل مى‏‌فرماید که فرمود: بدانید که زمین از حجت خداى عزّوجلّ خالى نمی‌ماند، اما به‌واسطه ستمگری‌ها و جهالت‌هاى مردم، خداوند دیدگانشان را از مشاهده او فرو می‌بندد.

و اگر زمین لحظه‌‏اى از حجت خدا خالى باشد، ساکنانش را در خود فرو خواهد برد.

اما حجت خدا مردم را مى‏‌شناسد، ولى مردم او را نمى‏‌شناسند؛ همان‌گونه که حضرت یوسف مردم (برادرانش) را مى‌‏شناخت و آنها او را نشناختند.

متن حدیث:

و عن أبى عبداللّه علیه السّلام- فى حدیث- انّ أمیرالمؤمنین علیه السّلام قال: اعلموا أنّ الأرض لا تخلو من حجّة للّه عزّوجلّ، و لکن اللّه سیعمى خلقه عنها بظلمهم و جهلهم، و لو خلت الأرض ساعة واحدة من حجة للّه، ساخت بأهلها؛ و لکن الحجّة تعرف النّاس و لا یعرفونها، کما کان یوسف یعرف النّاس و هم له منکرون.

پینوشت: «إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج‏۵، ص۱۵۴»

حدیث امروز: جایگاه تـربت قـم و مـردم آن در کلام امام صادق (ع)

امام صادق علیه السلام فرمود: تربت قم مقدّس است و مردم قم از مایند و ما هم از آنانیم، هیچ ستمگرى قصد بد به اهل قم نمى کند مگر اینکه عذاب او جلو مى افتد تا وقتى که مردم به برادران خود خیانت نکنند، ولى وقتى که خیانت کنند خداوند ستمگران را بر آنان مسلّط مى کند. آنان یاران قائم ما و دعوتگران حق ما هستند، سپس امام سرش را بطرف آسمان بلند کرد و فرمود: خدایا آنان را از هرفتنه اى مصون بدار و از نابودى نجات بخش.

متن حدیث:

قالَ الصّادِقُ علیه السلام: تُرْبَةُ قُم مُقَدَّسَةٌ، وَ أَهْلُها مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ لایُریدُهُمْ جَبّارٌ بِسُوءٍ اِلاّ عُجِّلَتْ عُقُوبَتُهُ مالَمْ یَخُونُوا اِخْوانَهُمْ فَاِذا فَعَلُوا ذلِکَ سَلَّطَ اللّه ُ عَلَیْهِمْ جَبابِرَةَ سُوءٍ!. أَما اِنُّهمْ أَنْصارُ قائِمِنا وَ دُعاةُ حَقِّنا، ثُم رَفَعَ رَأْسَهُ اِلَى السَّماءِ وَقالَ: أَللّهُمَّ اعْصِمْهُمْ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ وَ نَجِّهِمْ مِنْ کُلِّ هَلَکَةٍ.

پینوشت: «بحارالانوار: 60/219»

حدیث امروز: سخن امام حسین (ع) درباره سه موردی که درخواست مال جایز است

مردى نزد امام حسین علیه السلام آمد و از او مالى خواست.

حضرت فرمود: «درخواست مال، روا نیست، مگر براى پرداخت هزینه‌اى بسیار یا فقرى به خاک نشاننده یا تأدیه تعهدى ناگزیر [چون دیه و غرامت وکفالت]».

آن مرد گفت: من جز براى [پرداخت] یکى از اینها نیامده ام. پس امام فرمود که صد دینار بدو دهند.

متن حدیث:

أتاهُ رَجُلٌ فَسَألَهُ فَقالَ علیه السلام: إن المَسألَةَ لاتَصلُحُ إلا فی غُرمٍ فادِحٍ أو فَقرٍ مُدقِعٍ أو حمَالةٍ مُفظِعَةٍ فَقالَ الرجُلُ : ما جِئتُ إلا فی إحدایهُن فَأمَرَ لَهُ بِمِاَئةِ دینارٍ؛

پینوشت: «گزیده تحف العقول، حدیث شماره 110»