سوگند به گرماى آفتاب و داغى زمین،
سوگند به مرکبهاى ایستاده و مردم پیاده،
سوگند به جهازهاى شتران و سنگهاى برهم چیده،
سوگند به آب و دستان بیعت کننده،
سوگند به عمامه پیامبر(ص) و دوش على(ع)،
سوگند به شعر و شعور حسان،
سوگند به غدیر و ایام ولایت،
سوگند به محمد، به على
سوگند به على، به محمد
که دین خدا جز با ولایت، جز با غدیر ولایت پایانى ندارد.
الحمد للَّه الذى جعلنا من المتمسّکین بولایة أمیرالمؤمنین والأئمة علیهمالسلام.
ادامه...
| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 |
مردى نزد امام حسین علیه السلام آمد و از او مالى خواست.
حضرت فرمود: «درخواست مال، روا نیست، مگر براى پرداخت هزینه‌اى بسیار یا فقرى به خاک نشاننده یا تأدیه تعهدى ناگزیر [چون دیه و غرامت وکفالت]».
آن مرد گفت: من جز براى [پرداخت] یکى از اینها نیامده ام. پس امام فرمود که صد دینار بدو دهند.
أتاهُ رَجُلٌ فَسَألَهُ فَقالَ علیه السلام: إن المَسألَةَ لاتَصلُحُ إلا فی غُرمٍ فادِحٍ أو فَقرٍ مُدقِعٍ أو حمَالةٍ مُفظِعَةٍ فَقالَ الرجُلُ : ما جِئتُ إلا فی إحدایهُن فَأمَرَ لَهُ بِمِاَئةِ دینارٍ؛
پینوشت: «گزیده تحف العقول، حدیث شماره 110»
